„Kupa, siku – kilka przydatnych informacji w toaletowym temacie”
Wiele obaw i niepokojów rodziców krąży wokół tematów toaletowych. Ta dziedzina okazała się również najbardziej popularna w zadawanych przez rodziców pytaniach w projekcie MiniPorady.
Wiele obaw i niepokojów rodziców krąży wokół tematów toaletowych. Ta dziedzina okazała się również najbardziej popularna w zadawanych przez rodziców pytaniach w projekcie MiniPorady. Moczenie się, odmawianie korzystania z toalety, robienie kupki wyłącznie do pieluchy i rozwiązania dla tych trudnych sytuacji wymagają indywidualnego podejścia do każdego dziecka i przypadku. Zgromadziłam kilka ogólnych informacji oraz wskazówek, które mam nadzieję okażą się przydatne. Nie wyczerpują jednak tematu i może się okazać, że w przypadku Twojego dziecka potrzebna będzie indywidualna konsultacja z pediatrą lub psychologiem dziecięcym.
- Trening czystości, czyli pożegnanie pieluch na rzecz nocnika bądź ubikacji pojawia się w głowach rodziców mniej więcej w okolicy 2 urodzin dziecka. Część dzieci będzie już wtedy gotowa, by z powodzeniem „odstawić” pieluchy. Inne będą gotowe nieco później, dopiero około 3 roku życia. Słowo trening sugeruje, że jest to proces, wymaga powtarzalności, a także wiąże się z niepowodzeniami po drodze. Pamiętajmy, że korzystanie z ubikacji w ciągu dnia przychodzi dzieciom z reguły szybciej niż zachowanie suchości w nocy.Bądźmy cierpliwi i chwalmy dziecko za jego sukcesy.
- W treningu czystości pomocne są wszelkie książeczki terapeutyczne na temat korzystania z toalety– dzieciom łatwiej w ten sposób oswoić temat. Część dzieci uczy się rozpoznawać moment, kiedy potrzebuje pójść do toalety, gdy zamiast pampersów zaczyna korzystać z pieluch tetrowych. Mokra pielucha to jasna dla dziecka konsekwencja poprzedzającego ją uczucia wypełnionego pęcherza.
- Dzieci chcą być „duże” jak mama czy tata, dlatego jeśli czujesz się z tym komfortowo, możesz korzystać z ubikacji w towarzystwie dziecka. Dzieci uczą się przez obserwację – część z nich będzie chciało robić tak jak mama czy tata.
- Niektóre dzieci mają tendencję do wstrzymywania siusiu do ostatniej chwili. Pomocne wtedy jest wypracowanie odpowiednich nawyków: korzystanie z toalety zaraz po wstaniu z łóżka i tuż przed pójściem spać, pójście do toalety przed wyjściem z domu, przypominanie o toalecie co 0,5-1 h.
- Należy pamiętać, że godzinę przed snem dziecko nie powinno wypijać więcej niż pół szklanki płynu, skorzystać z toalety tuż przed pójściem spać i zostać wysadzone, kiedy jakiś czas później idą spać rodzice.
- Jeśli dziecku zdarzy się zmoczyć łóżko nie zapraszaj go do swojej sypialni – dziecko może to zinterpretować jako nagrodę.
- Nie wolno karać dzieci za zmoczenie się czy zanieczyszczenie bielizny. Równocześnie dobrze, by dziecko samo się przebrało i uprało bieliznę (nawet jeśli później konieczne będzie powtórne pranie).
- Niektóre dzieci mają niechęć do wypróżnianiem się do toalety czy nocnika po bolesnych zatwardzeniach. Taka sytuacja wymaga czasu i cierpliwości.
- Część dzieci woli robić kupę do pieluchy z uwagi na swoją nadwrażliwość na zapachy.
- Zwróć uwagę, w jaki sposób reagujesz na kupę dziecka – zarówno werbalnie jak i mową ciała. Dzieci odbierają swoją kupę jako swoje dzieło. Mina pełna obrzydzenia, słowa: „fuj”, „okropnie pachnie” i inne mogą być dosłownie zinterpretowane przez dziecko jako dezaprobata.
- Czasem trudności z kupą znikają, kiedy z domu znika temat kupy. Warto zdecydować się na eksperyment i przez 2 tygodnie odpuścić temat kupy – zarówno w rozmowach jak i w głowie. Bywa, że dziecko kontynuuje trudne dla rodzica zachowanie, kiedy widzi, że przyciąga ono uwagę.
- Dopiero po 4 roku życia regularne moczenie się dziecka powinno wzbudzić niepokój rodziców (sporadyczne – w czasie intensywnej zabawy lub po wypiciu dużej ilości płynów, może się jeszcze zdarzać), po 5 roku życia jest zaburzeniem i wymaga dokładnej diagnostyki. Warto zacząć od pediatry.
- Kiedy dziecko zaczyna się moczyć po dłuższym okresie (minimum półrocznym) bezproblemowego korzystania z toalety, powinno to wzbudzić niepokój rodziców. Najczęstszą przyczyną moczenia się wtórnego są trudności emocjonalne dziecka – jakaś sytuacja je przerasta, z czymś sobie nie radzi.
Prędzej czy później większość dzieci uczy się korzystać z toalety i cała rodzina zapomina o tym, że kiedykolwiek był to problem. Te z dzieci, które mimo dorastania oraz wysiłków i różnych strategii rodzicielskich nie umieją osiągnąć tej umiejętności, mogą otrzymać profesjonalną pomoc. Warto z niej korzystać.
Wielu toaletowych sukcesów!
Umieszczane na naszej stronie porady nie zastąpią indywidualnej konsultacji z psychologiem czy pedagogiem. Każde dziecko jest inne, rozwija się w swoim tempie, a powody jego trudności mogą być różne. Porady stanowią zbiór ogólnych wskazówek, które mogą okazać się pomocne. Jeśli jednak tak się nie stanie, zachęcamy do poszukania wsparcia w swoim otoczeniu i uzyskania pomocy dostosowanej do danej sytuacji i konkretnych potrzeb dziecka.
Jeśli chcesz zadać pytanie odnośnie swojego dziecka prosimy kierować pytania na fanpage MiniMini+
